Köyde yaşayan yaşlı bir ressam vardı. Olağanüstü güzel resimler yapar ve yüksek fiyata satardı. Bir gün köyden fakir bir adam ressamın yanına gelip şöyle dedi:
“Senin durumun gayet iyi. Bak, fırıncı fakirlere arada sırada bedava ekmek veriyor, kasap da bazen ücretsiz et veriyor. Sen neden hiç yardım etmiyorsun?”
Ressam tebessüm etti ama cevap vermedi. Fakir adam, bütün köyde ressamın aleyhinde konuşmaya başladı ve onu sürekli kötülüyordu.
Bir gün ressam ağır bir hastalığa yakalandı. Ölüm döşeğindeyken kimse onu ziyaret etmedi. Ressamın ölümünden birkaç gün sonra, köyde artık fırıncı fakirlere bedava ekmek, kasap da bedava et vermiyordu. Köylüler buna dayanamayarak sordular:
“Neden artık fakirlere yardım etmiyorsunuz?”
Fırıncı ve kasap şöyle cevap verdi:
“Her ay başında, o merhum ressam bize para verir ve fakirlere ekmek ve et dağıtmamızı söylerdi. O öldü, artık bize para veren kimse kalmadı. Bu yüzden yardımlar kesildi.”
İyilik yapmanın şartı, sessiz kalmak, karşılıksız yapmak, sabırla sürdürmek ve dürüst olmaktır.
Etiket:
Hikaye